«"Τρέξε. Πέτα μακριά…" μου ούρλιαζε πλέον το μυαλό μου, κι εγώ το μόνο που έκανα ήταν να τρέχω ξέπνοη όλο και πιο γρήγορα χωρίς σταματημό. Δεν ήξερα πού πήγαινα, σχέδιο δεν υπήρχε στη σκέψη μου, όμως δεν με ένοιαζε όπου κι αν έφτανα. Ακόμη κι αν πέθαινα τελικά».Μάρτιος του ’81. Στον σιδηρο..